Na nasze najważniejsze święto państwowe – 94. rocznicę odzyskania niepodległości wybraliśmy dzieła Wagnera i Schumanna – dwóch wybitnych kompozytorów niemieckich (sic!) – odnoszące się jednak do tego wydarzenia, oraz utwór Karola Szymanowskiego.
Uwertura Polonia Richarda Wagnera powstała po upadku powstania listopadowego. Młody (23 lata) Wagner, z głową pełną romantycznych idei, bez wahania zadeklarował swoje poparcie dla Wiosny Ludów i bardzo przeżył klęskę zrywu niepodległościowego Polaków, mówiąc z rozgoryczeniem „jakby świat przepadł”. Te słowa to swoiste motto Uwertury, w której pobrzmiewają motywy Mazurka Dąbrowskiego czy Mazurka 3 Maja, a także zapomnianej już pieśni Wionął wiatr błogi przez Lechitów ziemie.
Nieco zabawna jest historia losów Koncertu skrzypcowego d-moll Roberta Schumanna. Kompozytor niezadowolony z efektów swojej pracy kategorycznie zabronił wykonywania dzieła. Nad wypełnieniem woli rodzica czuwała o córka. Jednak Schumann zmienił swoje postanowienie ... po śmierci. Tak przynajmniej wynikało z relacji dwóch węgierskich skrzypaczek – Jelly d’Arányi i Adili Fachiri, które podczas seansu spirytystycznego w Londynie, napotkawszy ducha kompozytora, odebrały nakaz, aby wydobyć z zapomnienia utwór. Wykonawcą kolejnego postanowienia miała być Jelly, ale na skutek splotu różnych okoliczności w prawykonaniu uczestniczył w listopadzie 1937 w Filharmonii Berlińskiej skrzypek Georg Kulenkampf, a w drugim wykonaniu w Carnegie Hall – Yehudi Menuhin. Jelly mogła się pocieszyć jedynie premierą brytyjską. Jak to jest z wartością artystyczną Koncertu – wypowiadano się wiele razy – bez entuzjazmu. Nam zapewne miło będzie usłyszeć choćby utrzymany w rytmie poloneza finał dzieła, a interpretacją wszystkich trzech części zajmie się Piotr Pławner. Artysta należy do najwybitniejszych i najbardziej kreatywnych skrzypków swojej generacji. „To prawdziwy geniusz” – twierdzi gazeta Stuttgarter Zeitung, zaś Lord Yehudi Menuhin nazwał Piotra Pławnera skrzypkiem o fenomenalnych zdolnościach oraz jednym z najbardziej obiecujących talentów nadchodzącej ery.
Równie niechętnie patrzył na swoją I Symfonię Karol Szymanowski. Owo „monstrum”, jak mówił o niej, składa się tylko z dwóch części, bowiem twórca Harnasi porzucił pracę nad kompozycją. Na nowo opracował Symfonię Bogdan Olędzki i w tej wersji po raz pierwszy na naszej estradzie usłyszymy odrzucone przez swego twórcę dzieło.
Nad całością przebiegu muzycznego wieczoru nie może zatem czuwać nikt inny, jak tylko Bogdan Olędzki, który w ciągu swojej blisko czterdziestoletniej kariery dyrygenckiej bywał częstym gościem Filharmonii Świętokrzyskiej.

PIOTR PŁAWNER
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat, na estradzie debiutował jako dziewięciolatek. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzycznej w Łodzi. Po otrzymaniu stypendium Fundacji im. Henryka Szerynga w Monte-Carlo studiował w Bernie (Szwajcaria), gdzie roku 1995 został wyróżniony nagrodą specjalną “Tschumi-Preis“ za najlepszy dyplom solistyczny. Jest laureatem wielu konkursów i przesłuchań w kraju i zagranicą. Najważniejsze z nich, to zwycięstwa: w X Międzynarodowym Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1991), Międzynarodowym Konkursie w Bayreuth (1991), w Międzynarodowym Konkursie w Monte Carlo im Henryka Szerynga (1994), 44. Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium (1995 – najwyższy laur przyznany w 55-letniej historii tego konkursu dopiero po raz trzeci).
Był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Fundacji Sztuki Dziecka, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Fundacji im. Henryka Szerynga w Monaco. Wiele koncertuje w kraju i za granicą jako solista i kameralista. Występował we wszystkich krajach europejskich, krajach arabskich, Azji oraz obu Amerykach. Koncertował z takimi zespołami, jak orkiestry: Bayerischen Rundfunk i Süddeutschen Rundfunk, Berner Symhonieorchester, Sinfonia Helvetica, Radio Kamerorkest Hilversum, Deutschen Kammerorchester, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo oraz Netherlands Kammerorchester. Artysta współpracuje z najwybitniejszymi dyrygentami naszych czasów.
Brał udział w licznych znanych festiwalach, m.in.: Braunschweiger Kammermusikpodium, Internationale Bachakademie Stuttgart, L`esplanade Saint-Etienne, Rheingau Festival, Printemps des Arts de Monte-Carlo, Internationale Festspiele Passau, Danos Festival, Grazer Frühling, Schlosskonzerte Thun, Musikfestival Braunwald oraz Al Bustan Festival, oraz w wielu prestiżowych koncertach organizowanych dla znanych osobistości ze świata polityki (H. Kohla, R. Süssmuth, R. Dreifuss, F. Cotti, Książę Monaco Rainer III) i z okazji ważnych rocznic i wydażeń europejskich.
Dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w Polsce i za granicą. Koncert na skrzypce, fortepian i kwartet smyczkowy E. Chaussona został nagrodzony nagrodą „Fryderyk 2005”, zaś płyta z utworami kameralnymi Karola Szymanowskiego otrzymała prestiżową nagrodę i została wybrana „Płytą Roku 1998” przez miesięcznik Studio. Od 2001 jest wykładowcą w Akademii Muzycznej w Katowicach oraz w Konserwatorium im. W. Lutosławskiego w Krakowie. Jest często zapraszany na międzynarodowe konkursy muzyczne jako juror. Od 2006 jest szefem „Salonisti“. Piotr Pławner gra na skrzypcach T. Balestrieri z 1769 roku.


BOGDAN OLĘDZKI
Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie – klasa dyrygentury symfoniczno-operowej prof., prof. Bogusława Madeya i Bohdana Wodiczki (dyplom z wyróżnieniem). Swój warsztat dyrygencki doskonalił na kursach mistrzowskich w Los Angeles (1972), Weimarze (1974) i Leningradzie (1976).
Debiutował w 1974 roku, prowadząc orkiestrę Filharmonii Narodowej w Warszawie. Następnie został dyrygentem Operetki Warszawskiej. Od 1980 roku pracował na stanowisku II dyrygenta w Filharmonii Poznańskiej. W latach 1982-84 pełnił funkcję dyrektora artystycznego i I dyrygenta Filharmonii Rzeszowskiej. Przez następne 15 lat (od roku 1984) był dyrygentem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Od 2000 roku współpracuje z Operą w Łodzi, Krakowie, Gdańsku.
Wielokrotnie prowadził koncerty we wszystkich polskich filharmoniach. Ma na swoim koncie liczne występy za granicą, m.in. w Niemczech, Szwajcarii, Danii, Holandii, Rosji, Szkocji, a także w USA, Brazylii, Chile, Tunisie. Brał udział w renomowanych festiwalach muzycznych: Warszawska Jesień, Aspecte Salzburg oraz w Skopje, Edynburgu, Karlsruhe. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji.
W repertuarze posiada blisko 70 oper, baletów i operetek oraz liczne utwory symfoniczne; a wiele miejsca na tej liście zajmuje także muzyka współczesna. Dyrygent jest propagatorem muzyki Bogusława Schaeffera.

powrót do strony głównej