17 lutego 2017, piątek, foyer (I, II i III piętro)
KORZENIE REALNOŚCI
Pod takim tytułem swoje prace prezentuje warszawska artystka Anna Forycka-Putiatycka. Malarka jest magistrem sztuki, członkiem ZPAP oraz IAA/A/AP – UNESCO. Studiowała konserwację zabytków na UMK w Toruniu. Umiejętności malarskie zdobyła w pracowniach: prof. Tadeusza Brzozowskiego i prof. Andrzeja Kurzawskiego PWSSP w Poznaniu. Jest członkiem licznych Grup Twórczych: Grafiteka, Grupa Hoovera, Międzynarodowy Ruch Artystyczny INTERFERENCE, Visual Dance. Założyła i prowadzi Grupę SYMFONIA. Obecna wystawa to efekt wieloletniej pracy twórczej.
W jej twórczości widoczne są okresy dominacji koloru, w wyniku czego powstały prace cechujące się żywą, a nawet krzykliwą kolorystyką, oraz okresy monochromatyczne z oszczędnym, ascetycznym wręcz sposobem traktowania barw.
Od 2009 roku artystka maluje obrazy inspirowane muzyką. Tworzy swój świat, w którym art. informel (fr. art informel – sztuka bezkształtna) i abstrakcyjny ekspresjonizm przenikają się wzajemnie. W przypadku Anny Foryckiej-Putiatyckiej wybór takiej właśnie formy wyrazu nie jest tylko szukaniem sposobu wyrażania ekspresji, ale próbą znalezienia właściwego języka malarskiego dla zgłębienia i oddania tajemnicy muzyki. Świat muzyki bowiem w widoczny sposób wciąga i pochłania malarkę. Stosowanie przez nią barwnych plam, faktur, kontrastów nie jest jedynie zabiegiem plastycznym przypominającym dzieła taszystów czy reprezentantów action painting, ale nawiązaniem dialogu z dziełem muzycznym. Podobnie jak wielcy artyści przed nią – m.in. Wols, Hans Hartung, Jean Fautrier, Jean Dubuffet, Henri Michaux, Antoni Tàpies i Alfred Manessier – Anna Forycka-Putiatycka stosuje dostępne jej środki malarskie, jednak towarzyszy temu cel nadrzędny – przedstawienie muzyki w obrazie.
Ważni dla niej są muzycy i kompozytorzy polscy. Jej zdaniem – muzyka polska to nie tylko radość folkloru, to również nasza tragiczna historia (powstania, Katyń, etc.). Muzyka była i jest stale obecna w naszym życiu. W chwilach narodowych zrywów dodawała Polakom ducha i wiary w przezwyciężaniu zła.
Obrazy są związane z muzyką, inspirowane polskim folklorem, tańcem, polnym wiatrem, szumem drzew czy zawieruchami wojennymi. Można tu znaleźć mały obraz Ucietrzew, namalowany w 2010 r. na II Trienale Malarstwa w Rzeszowie (jeden z jej pierwszych obrazów muzycznych), jak i jeden z ostatnich obrazów „Nostalgia” (w zasadzie monochromatyczny).
Drzewa Anny Foryckiej-Putiatyckiej to połączenie obserwacji natury, jak też próba jej syntezy. Autorka pokazuje urodę drzew, stosując bogatą gamę środków. Raz są to pełne ekspresji pociągnięcia pędzla, innym razem – subtelne dotknięcia.
Wystawa pokazuje drogę, którą artystka pokonała (wzbogacona o przeżycia i doświadczenia z przeszłości). To zarówno pejzaż „muzyczny” nawiązujący do jej dzieciństwa, do wielkopolskiego krajobrazu, rzeki Warty, mgieł unoszących się nad polami i spokojnego życia na wsi, w dworku, gdzie toczyło się życie nasiąknięte wysoką kulturą, z dala od wielkomiejskiego zgiełku.
Na wystawie znajdują się również obrazy z cyklu Widok z Biblioteki Polskiejw Paryżu. Są to – Tajemnicze wejście i Światła Biblioteki. Artystka umieściła je świadomie.
Stolica Francji od XVIII w. była miejscem emigracji wielu wybitnych Polaków. Tu, po roku 1830, przeniosło się polskie życie intelektualne i kulturalne. Artyści, pisarze mogli swobodnie wypowiadać się, tworząc wiekopomne dzieła i wzbogacając polską kulturę. Chodząc po ulicach Paryża, nie sposób nie zauważyć, ile tam polskich pamiątek, ilu wybitnych Polaków zapisało się w historii tego miasta.
Mirosław Miroński
Wystawa czynna będzie od 17 lutego do 17 marca 2017 r.
13 stycznia 2017, piątek, foyer (II i III piętro)
TRANSFORMACJE
Krzysztof Ryfa, malarz, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, mieszka i pracuje w Ostrowie Wielkopolskim. Tu stworzył i prowadzi Niezależną Galerię 33, organizuje wystawy i plenery artystyczne, uczy plastyki. Uczestnik wielu wystaw i laureat przeglądów malarskich. Jego twórczość to malarski raport z płynnego, wciąż przeobrażającego się świata. Pragnienie uchwycenia stanów i zdarzeń, wymagające od twórcy natychmiastowej reakcji, jest poddane starannemu procesowi twórczemu.
Inspiracje pejzażem, a także wrażliwość na bieżące wydarzenia stają się pretekstem do nałożenia w malarstwie różnych stref – czasowych i przestrzennych. Zdecydowanie, jakie towarzyszy zakomponowaniu obrazów zderza się z tymczasowością układu ich elementów. To etapy nieskończonego procesu, zatrzymania, w których wyczuwamy przeszłość i przyszłość. Grę kontrastów, kierunków, kolorów i faktur można obserwować w ruchliwych kompozycjach o zróżnicowanej melodyce, od subtelnych Whistlerowskich impresji, przez niemal matematyczne abstrakcje, aż po rzeźbiarskie obrazy-obiekty.
Charakterystyczne wykorzystywanie szablonowych liter czy emblematu Coca-Coli stanowi żartobliwy komentarz, cytaty z codzienności.
Rysunek jako istotny budulec tego malarstwa, stanowi osnowę, rusztowanie, może jest zapowiedzią rozpadu (sieć spękań). Kojarzy się z tajemniczym pismem odsłanianym przez wnikliwego badacza. Autor przyznaje się do fascynacji rysunkiem naskalnym.
Twórczość Krzysztofa Ryfy, pełna pasji, ekspresji, pośpiechu nosi w sobie potrzebę ciągłego szukania i odkrywania. Jest hołdem wrażliwego, dociekliwego artysty dla czasu i miejsca, w którym przyszło mu żyć.
dr Natalia Wegner
Wystawa czynna będzie od 13 stycznia do 15 lutego 2017 r.
13 stycznia 2017, piątek, foyer (I piętro)
OBŁAWA
Wystawa prezentuje najnowsze prace malarskie inspirowane poezją Jacka Kaczmarskiego. Jednocześnie jest kontynuacją projektu Autoportret z poetą rozpoczętego jeszcze w 2014 roku (więcej informacji patrz: strona internetowa www.trzaska.wordpress.com). Autor, tworząc obrazy na tę wystawę, skoncentrował się głównie na czterech częściach tekstu Obława barda Solidarności. Starał się odnaleźć uniwersalne wątki pozwalające w czytelny sposób powiązać słowa poety z otaczającym nas światem. Jest to zatem malarska próba odniesienia się do pewnego wycinka rzeczywistości, a jako uzupełnienie wypowiedzi dołączone są prace z cyklu „Zodiak”.
KRZYSZTOF TRZASKA – absolwent Wydziału Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu oraz Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim.
Zajmuje się twórczością malarską i graficzną, jest też autorem obiektów, instalacji, filmów wideo, działań multimedialnych i projektów realizowanych w Internecie.
Otrzymał szereg nagród i wyróżnień na krajowych i międzynarodowych konkursach malarskich, od 2010 roku wystawiał swoje prace na ponad pięćdziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
Wystawa czynna będzie od 13 stycznia do 15 lutego 2017 r.
